Yine bir hac mevsimindeyiz

İbrahimler hicret eylemiş

İsmaillerle çölde

Yapayalnız ve kimsesiz kalmışız

Senden gayri sığınağımız yok Allah’ım

Ben uykusuzum

İsmail susuz

Bizi Allaha ısmarlamış İbrahim

Ve sonra

Çöle vurup giderken

İzi kaybolmuş İbrahim’in

Ana oğul

           Bu ıssız

                   Bu kimsesiz

                                      Bu kurak

                                                   Bu çorak

                                                                 Çölde

Yapa-yalnız kalmışız

Ne gelen var ne giden

Senden gayrı kimsemiz yok

Susuz bırakma bizi

Bu çöl

Yirminci asrın

Bunalım çölüdür

Ha boğulduk

Ha boğulacağız

Çöl kurak

Bulut Uzak

                      Tek yakın var

                                     Oda sensin

                                                 Yardım et Allah’ım                           

Arzın

Dudağı çatlamış

Susuzluktan

Arz ağlarken, İsmail kıvranıyor

Çok mudur bir damla su Allah’ım

Ne bir ışık var

Ne bir yol

Arzuhâlim sanadır

Biliyorum

Yollar sana çıkar

İsmail susuzluktan öldü ölecek

Yok mudur bir damla su Allah’ım

Ben yirminci asrın

Hacer’iyim

Günahım çok

Biliyorum

Zemzemin akmayışı

Yüzüme bakmayışı

Ondandır

Ama Allah’ım

İsmail’im masum

İsmail’im kimsesiz

Çok görme bir damla suyu

Yağdır rahmetini

Rahmetin

Gazabını geçmiştir

Buna İnandım

Ve hep inanıyorum

Günahımla beraber

Arayışım

Ve sa’yım berdevamdır

Bin umutla

Zem zem

Diye dolanıp duracağım

Rahmetini hep umdum

Ve umacağım

Allah’ım

Susuzluğa mahkûm etme İsmail’imi

Adağımdır o

Kurban diye

Sana sunacağım

BU MAKALEYİ SOSYAL MEDYADA PAYLAŞ